شبه گوش کردن چیست؟

شبه گوش دادن که به آن گوش دادن کاذب نیز گفته می شود به معنای گوش دادن بدون توجه است. شبه گوش دادن نوعی عدم گوش دادن است که در آن شنونده یا به طور جزئی به گوینده گوش می دهد یا کلاً نادیده می گیرد. هدف شبه گوش دادن گوش دادن نیست، بلکه صرفاً ارضای نیازهای دیگر شنونده است.

شبه گوش دادن به سبکی از گوش ندادن اشاره دارد که در آن شخص در مکالمه با دقت به نظر می رسد اما در واقع گوینده را نادیده می گیرد یا فقط تا حدی گوش می دهد. مردم زمانی به شبه شنونده تبدیل می شوند که مجبور باشند نیازهای دیگری را برای گوینده به جز گوش دادن واقعی به آنها انجام دهند.

شبه گوش کردن نوعی گوش نکردن یا نیمه گوش کردن است که فرد تظاهر می کند بادقت دارد به گوینده گوش می دهد در حالی که به صحبت فرد دیگری گوش می دهد یا حواس خود را به دلایل مختلف پرت می کند . برخی از این دلایل در زیر آمده است :

۱. گوینده بر خلاف میل و سلیقه ی شنونده صحبت می کند.

۲. شنونده خود را برای پاسخگویی آماده می کند.

۳. شنونده ذهن مشغولی و دغدغه ی فکری دارد.

۴. شنونده با موضوع سخنرانی آشنایی دارد.

۵. شنونده به بخش های جذاب سخنرانی گوش می دهد و به بقیه ی آن توجه نمی کند. (گوش کردن گزینشی)

۶. شنونده به منظور عیب یابی و برتری جستن در بحث به گوینده گوش می دهد.

۷. فشار گروهی و جمعی شنونده را مجبور به گوش دادن می کند.

۸. شنونده دوست ندارد گوینده از او رنجیده خاطر شود.

۹. شنونده در پی کسب امتیاز، سود، و منفعت از گوینده است. (امتیاز طلبی یا رانت خواری)

۱۰. گوینده تند یا کند یا مغلق (دشوار) صحبت می کند. (درجه ی سرعت و سختی سخنرانی)

هنگام صحبت کردن، یک فرد بطور استاندارد از ۱۲۵ کلمه در دقیقه استفاده می کند. اما ما می توانیم تا ۵۰۰ کلمه پردازش کنیم.

هنگام سخنرانیِ کند، شبه شنونده احساس بی تابی می کند در حالیکه شنونده ی فعال برای پردازش بیشتر و خلاصه کردن ذهنی نکات مهم سخنرانی از آن استفاده می کند.

شنونده کاذب کسی است که فقط گوش می دهد تا طرف مقابل فکر کند دارد گوش می دهد در حالی که در واقع به آنچه گوینده می گوید توجه نمی کند. در شبه گوش دادن، شخص لزوماً چیزی را که ظاهراً به آن گوش می دهد، حفظ نمی کند.

همه ما حداقل یک بار در زندگی خود گوش دادن شبه را تمرین کرده ایم. همه ما متوجه شدیم که به چیز دیگری غیر از چیزی که گوینده روبرویمان صحبت می کند فکر می کنیم.

باتوجه به اینکه گوش کردن موثری یکی از پایه های اصلی در مهارتهای ارتباطی و کوچینگ است تمرین شنونده فعال بودن و تلاش برای تبدیل کردن افراد مقابل به شنونده موثر یکی از مهارتهای کلیدی برای هر مدیری است که می خواهد اثر گذاری بیشتری داشته باشد .

چطور می توانیم شبه گوش کردن را در طرف مقابل تشخیص بدهیم ؟

توجه کردن به آنچه در رفتار طرف مقابل دیده می شود کمک می کند تا هنگامی که فرد مقابل ما در حال شبه گوش کردن است آنرا تشخیص دهیم و تلاش کنیم تا او را به شنونده فعال و موثر تبدیل کنیم . برخی از علائم عبارتند از :

1. انواع علائم زبان بدن
2. عدم مشارکت در گفتگو ها و پرسش و پاسخها
3. مشغول شدن به کاری دیگر همچون نقاشی ، موبایل و…
4. پرسیدن سوال بی ربط و یا مطرح کردن موضوعی خارج از موضوع گفتگو

در شبه گوش کردن ، در واقع شنونده توجه واقعی ندارد و فقط به گوش کردن تظاهر می کند .

شخصی که تظاهر به گوش دادن می کند فقط می شنود ولی گوش نمی کند. شخص ممکن است حتی تماس چشمی داشته باشد، سر خود نیز تکان دهد، اما ذهنش جای دیگری باشد. او ممکن است به غذا پختن برای ناهار یا پوشیدن لباس برای مهمانی فکر کند.

اگر شما عادت به شنونده خوب بودن ندارید و غالبا به شکل ظاهری به سخنان دیگران گوش می دهید تمرین های زیر می تواند برای به شما کمک کند شنونده بهتری باشید :

۱. فرض کنید که گوینده چیزی می داند که شما نمی دانید.

۲. وقتی طرف مقابل در حال صحبت کردن است به جواب دادن فکر نکنید.

۳. نت برداری کنید.

و اینجا هم می توانید یک راهنمای مفید برای اینکه بهتر گوش کردن را در خودتان ایجاد کنید مشاهده کنید .

اینجا هم می توانید ، ۷ عادت بد در هنگام صحبت کردن که باعث می‌شود دیگران اشتیاق خود را برای شنیدن حرف‌های شما از دست بدهند! را مطالعه بفرمایید.

در کارگاه های کوچینگ و مهارت های نرم به شکل کارگاهی تمرین های زیادی برای تقویت شنونده موثر بودن انجام می دهیم . اما در واقع راز اصلی به همین نکات مطرح شده باز می گردد.